امتحان

از نتایج خواندن یک کتاب خوب؛
لذت بی‌حدّی است که سرتاسر وجود آدم را پر می‌کند.
مثل همین کتابی که کل ترم، دم دست‌م بود و نخوانده‌بودم‌ش تا شب امتحان.
گاهی‌اوقات، تا امتحان در کار نباشد، بهانه‌ای برای انجام دادن کارها نداریم،
حتی خوب‌هایش را!

.: أحَسِبَ النّاسُ أن‌یُتْرَکوا أن‌یَقولوا آمنّا وَ هُمْ لایُفْتَنونَ (سوره‌ی مبارکه‌ی عنکبوت/ آیه‌ی 2).
.: حمار شده‌ام گویا!

یار سبز

نام خود را در لیست یاران دجال دید.
خندید.
شاید عمق معنایش را نفهمیده‌بود...!

.: به‌یاد یک سال پیش.
.: إن أکثر أشیاعه یومئذ ... أصحاب الطیالسة الخضر؛ همانا بیش‏ترین یاران او(دجال) در آن روز، چیز سبزی بر سر و دوش دارند.

امام خوبیها

نوشتن از امام خوبی‌ها بهانه نمی‌خواهد، هرچند سخت است!
سخت است خلاصه‌ی "ماه" در چند سطر.
مردی که صلابت، شجاعت، محبت، ولایت، دین، دنیا، عقبا، همه و همه‌ را برایت معنا می‌کند؛
آن هم در این زمانه‌ی ظلمت‌افزا.
مردی که یکا‌یک کردارها و گفتارهایش، آیتی است الهی در این دار شیطانی.
من که بیش‌تر از پدربزرگ نداشته‌ام دوستش دارم.
ندیده‌ام‌ش اما؛
مهرش را به دلم انداخته‌است خدا؛ ابداً ابدا!
آری؛
خدا باید بخواهد تا کسی دوستت بدارد.

.: ممنون از دوستان عزیز؛ سایه ، آیه و جناب یک پسر شیمیایی که بنده را هم به جنبش وبلاگی چارده خرداد دعوت کرده‌بودند.

همیشه بازنده

حضور کم‌‏نظیر مردم شهرم در راهپیمایی دفاع از حجاب؛
یقین‌ام را افزود بر این‌که همیشه
تو بازنده‏‌ای.
جنگ را همیشه "تو" باخته‏‌ای.
سخت و نرم و مخملی و ... .
همیشه بازنده‏‌ی میدان "تو" بوده‏‌ای.
خنده‌ام را ببین بر چهره‌ی گریانت.

.: صد خدا یا یک خدا؟

برای او که زندگی را مدیون اویم

آن‌روز که می‌رفتی؛
چه غریب بودی.
و امروز؛
روی دستان خورشید می‌چرخی.
نور می‌افشانی.
زنده‌گی می‌دهی.
معجزه می‌کنی.
هم‌چو عیسی علیه‌السلام،
زنده می‌کنی؛
دل‌ را.
می‌آیی تا خود گم‌شده‌ام را نشان‌ام دهی.
تا زندگی غرق در دنیایم را صفا دهی.
هنوز هم به یادمان‌ هستی،
تا همیشه‏‌ی خدا!

به هوش...

بترس از این‌که هر حرفی را بزنی!
درست است که "او" کارهایی کرده‌است جبران ناشدنی.
اما؛
خودش می‌داند و خدا.
اصلا شاید به‌همین زودی‌ها برود ملاقاتش!
شاید هم من یا تو ... .
چرا اُخرایت را به‌خاطر "او" به دنیا می‌فروشی؟
به‌هــوش...

افسوس که گنج را نمی بینیم!

غربی‌ها خیلی چیزهاشان را مدیون پیغمبر و امامان ما علیهم‌صلوات‌الله هستند؛ آن‌وقت به خودشان می‌بالند که پیش‌رفته‌اند!
علم ما را دزدیدند و بردند و امروز به علم‌ خودشان می‌نازند.
علی علیه‌السلام قرن‌ها قبل، از میکروب وبا سخن گفت و امروز به نام کخ آلمانی ثبت‌ش کرده‌اند.
علی علیه‌السلام قرن‌ها قبل، از شگفتی‌های آفرینش خفاش و طاووس و ... سخن گفت و امروز با علم دانش‌مندان غربی می‌شناسندشان.
قرآن و نهج‌البلاغه بزرگترین کتب علمی و امامان ما بزرگترین دانشمندان تاریخ‌اند.
افسوس که فراموش‌شان کرده‌ایم!
افسوس که قرآن را فقط برای کنار سفره‌ی عقد و هفت‌سین و قبر اموات می‌خواهیم!
افسوس که نهج‌البلاغه‌ی مولای ما را آن‌ها می‌خوانند و علومش را استخراج می‌کنند و به نام خودشان منتشر می‌کنند!
هزاران هزار افسوس...

بدگل

بی‌چاره آن‌کس
که به بهانه‌ی نمایش خوش‌گِلی‌ها؛
بدگِلی‌ها را
به بهایی گزاف
می‌خرد.
این روزها
در شهرمان
بدگِل
زیاد می‌بینیم!